நிலா மண்ணை தொட்டு போவதும்,
மழைச் சாரல் மண்ணிலிருந்து பெய்வதும்,
சூரியன் நம்மை இரவில் குளிர்விப்பதும்,
கனவுகள் கண் விழித்ததும் வருவதும்,
என்றும் நடவாத அதிசயம் என்றால்...
நான் உன்னை காணாது இருப்பதும்,
அதிசயமே!
~ வினோத்குமார் கோபால் கவிதைகள் ~
4 பின்னூட்டங்கள்:
அதிசயம் தான்....
என்னவளின் முகம் பார்க்கா நொடிகள்..
யுகங்களாகவும்...
அவளின் முகம் பார்க்கும் யுகங்கள்..
நொடிகளாகவும் மாறிபோகிறதே...
.அழகான கவிதை
.அழகான கவிதை
நன்று.
உங்களுக்கு நேரமிருந்தால் என் கவிதைகளையும் பாா்க்களாமே
கருத்துரையிடுக