skip to main
|
skip to sidebar
கவிக்குடில் குமரன்
~ வினோத்குமார் கோபால் கவிதைகள் ~
நினைவுகள்
நினைவுகள் மின்னும் விளக்குகள்
சலனமில்லா நீரோடையில்
தத்தளிக்கும் படகு
நீரேற்றி போகும்
அக்கனம்
நெஞ்சம் கொஞ்சம்
கொஞ்சி கொஞ்சி பேசும்
நினைவுகள் மின்னும்
1 பின்னூட்டங்கள்:
Nithi...
சொன்னது…
wow............
29 டிசம்பர், 2007 அன்று PM 7:07
கருத்துரையிடுக
புதிய இடுகை
பழைய இடுகைகள்
முகப்பு
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
பட்டியல்
►
2024
(4)
►
மார்ச்
(4)
►
2022
(5)
►
அக்டோபர்
(4)
►
ஜனவரி
(1)
►
2020
(1)
►
ஏப்ரல்
(1)
►
2018
(1)
►
நவம்பர்
(1)
►
2014
(2)
►
ஏப்ரல்
(2)
►
2013
(19)
►
டிசம்பர்
(4)
►
ஆகஸ்ட்
(5)
►
ஜூலை
(7)
►
மே
(1)
►
ஜனவரி
(2)
►
2012
(4)
►
மார்ச்
(1)
►
பிப்ரவரி
(2)
►
ஜனவரி
(1)
►
2011
(53)
►
நவம்பர்
(2)
►
செப்டம்பர்
(3)
►
ஆகஸ்ட்
(5)
►
ஜூலை
(6)
►
ஜூன்
(3)
►
மே
(8)
►
ஏப்ரல்
(5)
►
மார்ச்
(5)
►
பிப்ரவரி
(9)
►
ஜனவரி
(7)
►
2010
(43)
►
டிசம்பர்
(4)
►
நவம்பர்
(6)
►
அக்டோபர்
(4)
►
செப்டம்பர்
(3)
►
ஆகஸ்ட்
(2)
►
ஜூலை
(1)
►
ஜூன்
(4)
►
மே
(1)
►
ஏப்ரல்
(5)
►
மார்ச்
(8)
►
பிப்ரவரி
(2)
►
ஜனவரி
(3)
►
2009
(19)
►
டிசம்பர்
(2)
►
நவம்பர்
(1)
►
அக்டோபர்
(1)
►
செப்டம்பர்
(1)
►
ஆகஸ்ட்
(2)
►
ஜூன்
(3)
►
மே
(3)
►
ஏப்ரல்
(2)
►
பிப்ரவரி
(3)
►
ஜனவரி
(1)
►
2008
(36)
►
நவம்பர்
(1)
►
அக்டோபர்
(1)
►
செப்டம்பர்
(1)
►
ஆகஸ்ட்
(4)
►
ஜூலை
(2)
►
ஜூன்
(7)
►
மே
(2)
►
ஏப்ரல்
(5)
►
மார்ச்
(4)
►
பிப்ரவரி
(5)
►
ஜனவரி
(4)
▼
2007
(150)
►
டிசம்பர்
(13)
►
நவம்பர்
(1)
►
அக்டோபர்
(7)
►
செப்டம்பர்
(6)
►
ஆகஸ்ட்
(2)
►
ஜூலை
(3)
►
ஜூன்
(3)
►
மே
(10)
►
ஏப்ரல்
(5)
►
மார்ச்
(60)
▼
பிப்ரவரி
(40)
கருஞ் சூரியன்
பிரம்மன்
சிறை
காதலன்
புல் நுனியில்...
நீ நுழைந்தாய்
உன்னை எண்ணி
கருங்காட்டு நிலவு
தாய்
வருத்தம்
உயிர் + உடல் = ?
உண்மை
உயிர்
சரிகமபதநி...
பட்டறை
நிலவு
மழை
வேதனை
பாதைச் சுவடு
முதல் கனவு
அகராதி
பறவை
கரு நீல மயில்
நீ ஒரு கவிதை
கவிதை
வாழ்க்கை யேடு
பிரிவு
குளிறோடை
மழைத் தூரல்
கற் சிற்பம்
விண்மீன்
வெண்பனி
மழைத்துளி
சிற்பி
முத்தம்
வண்டு
சிறுமுல்லை
நினைவுகள்
மொட்டு
வெண் மல்லி
தண்டனை...
முத்தத்தின் சத்தம் உலகில் ஓய்திடினும் எந்தன் மனதோடு ஓயவில்லை... அதன் ஈரம் உதட்டோடு காய்ந்திடினும் எந்தன் மனதோடு காயவில்லை... உணர்வுகளால் ...
வெட்கத்தின் பிறப்பிடம்
முகம் முழுதும் வீசுதடி... உந்தன், வெட்கம் எனும் பூங்காற்று! பிறப்பிடம் தெரியாமல் தோற்றதடி... எந்தன், பார்வை எனுங் கீற்று!
தீண்டல்
விழியால், சுவாசக் காற்றல், விரலால், உள்ள உணர்வால் எனைத் தீண்டிப் பார்த்தாய் பயனேதும் இல்லை யென்று சற்று விலகியே போனாய்... பெண்ணே நின் தீண்டல...
காத்திருக்கிறேன்...
கொஞ்சி கொஞ்சி என்னிடம் பேசுவாய்... மிருதுவாய் வருடி கன்னத்தை கிள்ளுவாய்... தோள் சாய்ந்து எண்ணங்கள் பகிர்வாய்... என்னில் சாய்ந்து வெட்கமும் உ...
அம்மா
ஆயிரம் வார்த்தைகள் ஆழத் தேடிடினும் அன்பெனும் வார்த்தைக்கு அகராதி கூறும் அருஞ்சொல் அம்மா
உன்னை பார்த்து இரசித்தேன்
எப்படி தான் வரவழைத்தாய்? என்னை, நீ செல்லும் பாதையெல்லாம்... தோழிகளிடம் பேசும் போதும், தங்கையோடு விளையாடும் போதும், தாய்மடி சாயும் போதும...
பதிவுகள்
கடற்கரை மணலிலும், காய்ந்த மரத்திலும், தேர்வு காகிதத்திலும், பச்சை இலைகளிலும், ஓடும் நீரிலும், வெந்நிற சுவற்றிலும், உலவும் காற்றிலும், உந்தன்...
ஏனடி மலர்ந்தாய்?
மனத்திலும் குணத்திலும் மென்மை கொண்ட மேன்மையான மல்லிகையே ஏனடி மலர்ந்தாய்? என்னவள் விழிக்கும் காலம் இன்னும் வரவில்லையே, ஏனடி மலர்ந்தாய்? அவள் ...
மீதமான வெட்கம்
கண்களின் ஓரம் மிதமான குளிரும்; முகம் முழுதும் தெரித்து ஓடும் மீதமான வெட்கமும்; ஒன்றாகக் கிடைத்தால் இதமான இரவில்... நிந்தன் நினைவும், எந்தன் ...
அமிழ்து!
பல நாட்கள் வற்றிய சோற்றை உண்டே களைத்துவிட்டேன்... வெண் தயிர் கொண்டு, பழைய சோறு குழைத்து, ஊறுகாய் தொட்டு தரும், பிடி சோறு போதுமே.... அமிழ்து ...
நண்பர்கள்
Copyright ©
கவிக்குடில் குமரன்
Blogger Theme
by
BloggerThemes
&
Chethstudios
Design by
Metalab
1 பின்னூட்டங்கள்:
wow............
கருத்துரையிடுக