புதுமை என்னும்
புத்தகம் எது?
நீயும் நானும் மட்டும்
நினைவுகளாய் தவழும்
ஒற்றை ஏடு
சரித்திரம் தான்...
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
-
சந்தனமும் சிவந்து போனது நீ சிரிக்கும் சிரிப்பைக் கண்டு! நிலவும் சிறு நேரம் சுருங்கி அமாவாசை ஆனதே... இருப்பினும் நிலவுக்கு மாற்றாய் விடியல் ...
-
உனக்கு உவமைகள் தேவையில்லை நீயே உவமையாகிறாய்! அன்பெனும் மழையும் நிலவாய் அரவணைப்பும் குளிரோடையென எனைச் சுற்றி உந்தன் நினைவுகளும்... போதும் ப...
-
இனிதான் இனிதாய்... இரவினில் இதழ்கள் இசைப்பதும் இனிதாய்! இனிதான் இனிதாய்... இமையில் இமை இமைப்பதும் இனிதாய்! இசைந்து இசைந்து இல்லில்,... -
விரல் எட்டிப் பார்க்கும், நகக் கண்களை வெட்டி, மண்ணிற்கு தானம் வார்த்து, வீணடித்தது போதும் பெண்ணே... இம்முறை அவற்றை எல்லாம், தானமாய் என்னிடம்... -
சிரிப்பைச் சேகரித்து நூல் கயிற்றில் சிறை பிடித்துச் சில்லரை தேடும் பெண் அவளின் புன்னகைப் புதையலை கண்டு சிறு பூக்கள் யாவும் ஆர்ப்பரிக்கும்
-
ஆதவன் உதயமாகும் மலைகளா உன் விழிகள்... நீ இடும் நுதற் பொட்டுக்கு நான் வைத்தப் பெயர் தான் ஆதவன்! விடியலாய் நான் கண்டது உன் முகம் தான்.
-
நட்பின் பிரிவில் வேதனையும் சுகம் தான் காதலின் பிரிவில் ஊடலும் சுகம் தான் உன்னுடைய பிரிவில் நானும் சுகம் தான் இது ஏனோ என் உயிர் உன்னிடம் இரு...
-
ஆழிக்கரை பருமணலின், உட்புகும் அலை நீரே... அங்கேயே சில நேரம், நகராது வாசம் செய்தால்... என்னவளின்... பாதச் சுவடுகளின், அழகியல் அரங்கேற்றம், அங... -
என் விரலைத் துணை யேற்று நடை பழகும் தத்தை யிடுட்டுத் திமிரும் சிறு பிஞ்சுப் பாதங்கள் சிறிது சிறிதாய் இடம் பெயரும் நீ வளர துணை யானேன் இது எனக்...
-
வாகனங்கள் கடக்கும் பாதையல்ல... நின் விழியுந்துதலால்... எப்பொழுதும் என் உதடுகளும், அவ்வப்பொழுது என் விரல்களும், கவித்துவத்தோடு கடக்கும்......
Copyright © கவிக்குடில் குமரன்
0 பின்னூட்டங்கள்:
கருத்துரையிடுக