உன் விழிகளுக்குள்
மெளனமெனும்
மொழியதற்கு
உயிர் கொடுக்க
வரிகளாய் இளங்கொடி
படர்ந்திருக்க...
அன்பெனும் காற்றினிலே
வரிகள் முற்றியே
கவிதைகளாய் மாறிய
இலைகள் உதிர்த்திடவே
எனை வந்து சேர்கிறதே!
சேர்ந்தவை கூட்டமிட்டு
உயிர் பெற்று
மீண்டுமிங்கே படர்கிறதே!
இன்பங்கள் தெரிக்கிறதே...
-
முத்தத்தின் சத்தம் உலகில் ஓய்திடினும் எந்தன் மனதோடு ஓயவில்லை... அதன் ஈரம் உதட்டோடு காய்ந்திடினும் எந்தன் மனதோடு காயவில்லை... உணர்வுகளால் ... -
வீசிய குளிர் காற்று செவியோடு கவி பேசிபோன தேநீரோடைக் குளிர் நீரை சலனமின்றி மொட்டெடுத்து மகிழ்ந்தேனே என்னுள் உனைத் திணித்து நனைந்தேனே...
-
என் காதுகளின் ஓரமாய் குளிர் காற்று வீசுதடி நீ விடும் மூச்சுக் காற்று காற்றோடு கலப்பதனால்.
-
உன்னை பற்றிய எனது கவிதைகள், எத்தனை காலம் வாழும், என்று... எனக்குத் தெரியவில்லை! பெண்ணே... ஆனால்... உன் கண்கள் பேசும், கவிதைகள் யாவும், பல நூ... -
இதழ் விரியா மலர் போல, விரல்கள் குவிந்த இரு கைகளையும்... மெளனமும் மொழியும் அரியா, அழு குரல் அறிவிப்பையும்... எங்கும் காணா அழகை குவித்த, களங...
Copyright © கவிக்குடில் குமரன்
0 பின்னூட்டங்கள்:
கருத்துரையிடுக