மெல்லிய காற்றின்
அசைவில் நின்று
நாட்டியம் காணா
முதலுறவு காட்டிய
தொப்புள் கொடிதனை
தாயிடம் தானம் பெற்று
தன் யாக்கைத் திருகி
உயிரளித்த முதல் தோழிக்கு
உன் வேதனையில் பாதியை
பிறப்பால் தானமாய் இட்டாய்
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
~ வினோத்குமார் கோபால் கவிதைகள் ~
15 பின்னூட்டங்கள்:
Nice da machi..
Really superb
nalla varigal
வினோத் குமார் கடப்பன் மற்றும் அம்மு ஆகிய இருவருக்கும் எனது நன்றிகள் பல
அன்பான உறவுக்கு அழகான கவிதை
அர்த்தமுள்ள வார்த்தைகள்
Really Very nice
நன்றி கீதா
நன்றாக இருக்கிறேதென்பதை நன்றாக கூறியிருக்கிறீர்கள்
அதற்காக மீண்டுமொரு நன்றி
Anbu Thozha,
Vidhaitha endha vidhaigal...
un sindhai vazhi vandhatha?
illai...
Sinthiya kanneeraal... Mulaithatha?
இது சிந்தனை வழி வந்தக் கவிதை தான்
mariyathaikuriya urave ... alagana varigalukul varnithu vidirkal
நமக்கு உயிர் ஊட்டிய உறவிற்கொரு படையல் இக்கவிதை
அனைவரின் கருத்திற்கும் மிக்க நன்றி
excellent pa.....vaarthaigal ellai varnika..super..continue panuga
excellent pa.....vaarthaigal ellai varnika..super..continue panuga
excellent pa.......superb..continue panuga
Aravind-ksr
திவ்யா மற்றும் பெயர் கூறா அன்பு நெஞ்சத்திற்கும் இனிய நன்றிகள்
வார்த்தைகளை வைத்து விளையாடும் திறமை உம்முள் நிறைய இருக்கிறது... தொடர்க உம் கவிதை நன்றி....
மிக்க நன்றி பாலா
கருத்துரையிடுக