காதுகள் அறியும்,
மொழியன்றி...
கண்களும் அறியும்,
மொழியதனில்...
கைகளே கவிபாடும்,
கவித்துவத்தை...
கதைப்போமா...
கதைப்போமா...
-
முத்தத்தின் சத்தம் உலகில் ஓய்திடினும் எந்தன் மனதோடு ஓயவில்லை... அதன் ஈரம் உதட்டோடு காய்ந்திடினும் எந்தன் மனதோடு காயவில்லை... உணர்வுகளால் ... -
முகம் முழுதும் வீசுதடி... உந்தன், வெட்கம் எனும் பூங்காற்று! பிறப்பிடம் தெரியாமல் தோற்றதடி... எந்தன், பார்வை எனுங் கீற்று! -
விழியால், சுவாசக் காற்றல், விரலால், உள்ள உணர்வால் எனைத் தீண்டிப் பார்த்தாய் பயனேதும் இல்லை யென்று சற்று விலகியே போனாய்... பெண்ணே நின் தீண்டல... -
கொஞ்சி கொஞ்சி என்னிடம் பேசுவாய்... மிருதுவாய் வருடி கன்னத்தை கிள்ளுவாய்... தோள் சாய்ந்து எண்ணங்கள் பகிர்வாய்... என்னில் சாய்ந்து வெட்கமும் உ... -
எப்படி தான் வரவழைத்தாய்? என்னை, நீ செல்லும் பாதையெல்லாம்... தோழிகளிடம் பேசும் போதும், தங்கையோடு விளையாடும் போதும், தாய்மடி சாயும் போதும... -
கடற்கரை மணலிலும், காய்ந்த மரத்திலும், தேர்வு காகிதத்திலும், பச்சை இலைகளிலும், ஓடும் நீரிலும், வெந்நிற சுவற்றிலும், உலவும் காற்றிலும், உந்தன்... -
மனத்திலும் குணத்திலும் மென்மை கொண்ட மேன்மையான மல்லிகையே ஏனடி மலர்ந்தாய்? என்னவள் விழிக்கும் காலம் இன்னும் வரவில்லையே, ஏனடி மலர்ந்தாய்? அவள் ... -
கண்களின் ஓரம் மிதமான குளிரும்; முகம் முழுதும் தெரித்து ஓடும் மீதமான வெட்கமும்; ஒன்றாகக் கிடைத்தால் இதமான இரவில்... நிந்தன் நினைவும், எந்தன் ... -
பல நாட்கள் வற்றிய சோற்றை உண்டே களைத்துவிட்டேன்... வெண் தயிர் கொண்டு, பழைய சோறு குழைத்து, ஊறுகாய் தொட்டு தரும், பிடி சோறு போதுமே.... அமிழ்து ...
Copyright © கவிக்குடில் குமரன்
0 பின்னூட்டங்கள்:
கருத்துரையிடுக